إکمـــال دیـن
آیات قـرآن مجیــد
در مورد امامت حضــرت علی (ع) :
1 - اِنَّما وَلِّیُکُمُ الله وَ رَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلوة وَ یُؤتُونَ الزَّکوة وَ هُم راکِعُونَ(55 مائده)
سرپرست و رهبر شما خدا و رسولش و آنان که ایمان آورده ، نماز بپا میدارند و درحال رکوع زکات می پردازند.تمام تفاسیر شیعه و اکثر تفاسیر اهل سنت اتفاق نظر دارند که این آیه شریفه درباره حضرت علی (ع) نازل شده که در حال نماز و رکوع انگشتری خود را به سائل دادند.
2 – اَطیعُوا اللهَ وَ اَطیعُوا الرّسُول وَ اُولِی الاَمرِمِنکُم (59 نساء)
ای کسانی که ایمان آورده اید خدا را اطاعت کنید و فرمان رسـول و صاحبان امر را گردن نهید.طبق نظر مفسران بزرگ قرآن،اولی الامر امامان معصوم شیعه میباشند
3 - ...اَلیَومَ اَکمَلتُ لَکُم دِینَکُم وَ اَتمَمتُ عَـلَیکُـم نِعمَتی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الاِسلامَ دِیناً...
امروز دین شما را کامل و نعمت را بر شما تمام کردم خشنودم که اسلام دین شما باشد.
مشاهده میشود که این آیات و ده ها آیه دیگر با ملاحظه شأن نزول آنها درباره امامت و ولایت و جانشینی امیرالمؤمنین علی (ع) است.
##########################
طبق نظر اکثر مفسرین
در هر کجـــــــــــــای قــــرآن
و در هر آیه ای از آیات شریفه قرآن
که از مؤمن و مؤمنین و اهل ایمان یاد شده
مصداق واقعی آن شخص امیرالمؤمنین علی (ع) است.
################################
همچنین پس از نزول آیه شریفه:
« وَ اَنذِر عَشِیرَتِکَ الاَقرَبِینَ»
پیامبر(ص) سه مرتبه اعلام نمودند :
شما عشیره و خویشان من هستید ...کدامتان با من بیعت می کنید؟ که بعداً برادر و وارث و وصیّ من باشد؟و نسبت به من مانند نسبت هارون به موسی گردد جز اینکه پیامبری پس از من نخواهد بود»
پس خویشان همه سکوت کردند
الاّ علی (ع) که بپا خاست...
و نکته آخر اینکه
یکی از مشهورترین و متقن ترین براهین حقانیت
و امامت حضرت علی (ع)
واقعه غدیر است
که پیامبر گرامی (ص)
پس از ادای حجّ در بازگشت از سفر تاریخی
حجـــــة الــــــــوداع
بنا به امر
خداوند تبارک و تعالی
و پس از چندین مرتبه هبوط و صعود جبرئیل امین و تأکید بر ابلاغ امر خداوند
مبنی بر معرفی علی (ع)
بعنوان جانشین و وصی و امیرالمؤمنین، ایشان را روی دست مبارک قرار داده
و به این مضمون معرفی فرمودند :
... مَن کُنتُ مَـولاهُ فَهـذا علیٌّ مَـولاه...
###########################################
ای نــام دلگشـــای تـــو عنـــــوان کارها
خـــاک درِ تــــــو آب رخ اعتبـــــــــار هــا
خورشید و مه دو قطره ز باران فیض تو
مدّی ز جنبش قلمــــــت روزگـــــــار هـا
###########################################
نکات ذیل بیانگر اهمیت فوق العاده واقعه غدیر و اصالت اعتقادی آن میباشد:
1 –اعلام حجة الوداع و آخرین سال عمر پیامبر(ص)
2 – دعوت از مسلمانان در مدینه و تمام مناطق مسلمان نشین برای انجام حج
3 – حرکت جمعیت 120000 نفری از مدینه و اطراف بسوی مکه برای انجام مناسک حج
4 – احضار حضرت علی (ع) و همراهان از یمن برای پیوستن به جمعیت شرکت کننده در حج
5 – ایراد خطبه در منا و مسجد خیف و آماده سازی مردم برای پذیرفتن واقعه ای که در غدیر رخ خواهد داد.
6 – اقامت در کنار جاده و بازگرداندن پیش روندگان و توقف پس آمدگان بمنظور حضور همه حجاج در مراسم غدیر.
7 – توقف سه روزه در محل غدیــر خـم از دوشنبه تا چهارشنبه هیجدهم تا بیستم ذی الحجه
8 – سخنرانی یک ساعته و بیان فضایل و مناقب حضرت علی (ع) و تأکید مکرر بر اجرای وصایای خود درخصوص امامت و ولایت حضرت علی (ع)
9 – تبریک خواستن از مردم و بیعت گرفتن از همه حضار با دست و زبان
10 – بیعت گرفتن حتی از زنها از طریق زدن دست در طشت آبی که دست حضرت علی (ع) در آن بود.
از زمان حادثه غدیر تا کنون
مسلمانان واقعه غدیر و مسئله امامت و ولایت امیر المؤمنین علی (ع) را به یک دید اعتقادی نگریسته و در کتب عقاید، تفسیر، تاریخ، حدیث و لغت به نقل آن پرداخته اند
از جملــه مورخــان:
بلاذری (م279) در انساب الاشراف، ابن قتیبه (م276) در المعارف والامامه والسیاده، طبری (م 310) درکتابی مستقل، خطیب بغدادی ( م 463) در تاریخ خود
و از جمله محدثــان :
محمد ابن ادریس شافعی ( م204)،احمد حنبل (م241) در مسند و مناقب،ابن ماجه (م 273) در سنن،ترمذی (م 276) در صحیح
و از جمله مفسران:
طبری ( م 310 ) در تفسیر طبری،ثعلبی ( م 437) در تفسیرش،واحدی ( م 468 ) در اسباب النزول، و فخر رازی ( م 606 ) در تفسیرش
و از متکلمـــــــان :
قاضی ابوبکر باقلانی بصری ( م 403 ) در التمهید ، قاضی عبد الرحمن ایجی شافعی ( م 756 ) در المواقف ، شریف جرجانی ( م 816 ) در شرح المواقف ، قوشچی ( م 879 ) در شرح تجرید
و از لغت شناسان و صاحبان معاجم :
ابن درید ( م 321 ) در جمهره جلد 1/71، ابن اثیـــر در نهــایـــه
این نقل قول ها بیانگر این است که
مسأله امامت و ولایت در نظر علماء شیعه و سنی مسئله ای اعتقادی است و صرفاً یک مسأله تاریخی نبوده و نیست و هیچ یک از مورخین و مفسرین و علماء فرقه های مختلف نتوانسته اند آنرا انکار کنند، لکن برخی درصدد تحریف آن برآمده اند
برگرفته از:
